Dag 65. Van saint Sever naar Hagetmau. 13k.m.
31 mei 2019 - Hagetmau, Frankrijk
Waar moet ik vandaag mee beginnen? Misschien maar achteraan. Mijn camino is vandaag gestopt. Bij de blaar die genezen was is een andere gekomen. Een nog grotere. In overleg is besloten dat het beter is om thuis de blaar goed te laten genezen.
En dan te bedenken dat ik vandaag voor het eerst een foto heb kunnen maken van de sneeuw op de Pyreneeën. Nog een paar dagen en ik zou daar geweest zijn .Daar waar de reis naar Spanje zou beginnen. Daar waar een ander soort camino zou zijn. Daar waar ik zo naar uitgekeken heb. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Vanochtend moest ik de blaar al doorprikken omdat hij zeer deed. Maar met nieuwe compeed en tape dacht ik dat het opgelost was. Helaas. Bij aankomst in de refuge in Hagetmau bleek al snel dat het niet goed was.
Toen ik Hagetmau binnenwandelde heb ik eetst nog wat boodschappen gedaan. Om daarna b i j het zwembad de sleutel van de refuge op te halen. Voor mij bij de kassa staat en mevrouw die ziet dat ik een pelgrim ben en biedt aan on om mij eerst naar het zwembad te brengen en daarna naar de refuge met de auto. Dat ligt zo'n 1.7 k.m. van elkaar af. Daar zeg ik dus geen nee tegen. Dat was een geweldige meevaller. Geen haar op mijn hooft die dacht dat ik even later moest beslissen om te stoppen met mijn camino. Wat een dreun. Stoppen met een camino voor een blaar daar had ik geen rekening mee gehouden.
Hoe gaat het verder? Helemaal stoppen of later weer verder gaan. Dat laatste heeft de voorkeur maar ik kan nu nog niet zover vooruit kijken.
Tot zover mijn blog. Mag ik iedereen bedanken die mij gevolgd heeft op de blog maar ook zeker diegene die reacties hebben gegeven die allemaal positief en leuk waren. Daar heb ik enorm van genoten. Ik dank jullie allemaal heel hartelijk daarvoor.
thuis je wonden likken en bedenken wat je wilt gaan doen. JE BENT EEN KANJER!!!
Respect voor wat je gedaan hebt en hoever je al gekomen bent !!
Ik volgde dagelijks je verslagjes ,sinds je even op weg was , met plezier en vooral met bewondering en respect. Wat enorm jammer dat je je wandeltocht hebt moeten staken. Ik kan begrijpen dat je deze beslissing met pijn in je hart hebt moeten nemen. Ik wens je beterschap toe met je voet(en) en sterkte met deze teleurstelling . Ik neem met veel respect mijn petje voor je af . Sterkte en goede moed gewenst. Maar nu eerst een goede terug/thuisreis gewenst